Friah, a offerne Stroßnbauhn,
wie hot sie gmocht, bim, bim,
jo friah, is’s gfoahrn
im oitn Wien,
mit ihre Foahrgäst drin
und heite is’s museumsreif,
unser liabe, oite Bim.
In Wien, do gibt’s a neiche Bim,
die Oite is dahin,
verschloßn foahrt’s
fia’d Sicherheit,
so zeigt sie oin ihrn Sinn,
dazua mocht sie, wie wundersche,
unser liabes, oits bim, bim.